Przyjrzyjmy się jakiejkolwiek kolekcji „kaktusów”. Obok kolumnowych, wyniosłych cereusów, kulistych echinokaktusów, brodawkowatych mamilarii, opuncji o płaskich, łopatkowatych członach, obok popularnego epifylum („Grudnika”) i fylokaktusów znajdziemy tu z pewnością agawę, aloes, stapelię, rozchodnik, eszewerię itp. Wszystkie te rośliny, odznaczające się wspólną cechą – grubymi, soczystymi łodygami lub liśćmi – nazywamy sukulentami, czyli roślinami gruboszowatymi. Jeżeli jednak zechcemy podzielić taką kolekcję na podstawie systematyki roślin, a więc pokrewieństwa, i ustawić obok siebie rośliny należące do tej samej rodziny, musimy rozbić całość na kilka grup…
Szczegóły książki:
- Data wydania
- 1957 (data przybliżona)
- Język
- Polski
Aby pobierać pliki zarejestruj się!
Rejestracja jest darmowa i bardzo szybka! Kliknij tutaj aby założyć konto.
Trwa to tylko 15 sekund!.